Ash-Shams • AR-TAFSEER-AL-SADDI
﴿ إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشْقَىٰهَا ﴾
“when that most hapless wretch from among them rushed forward [to commit his evil deed],”
{ إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا } أي: أشقى القبيلة، [وهو] \" قدار بن سالف \" لعقرها حين اتفقوا على ذلك، وأمروه فأتمر لهم.