﴿ وَإِن يَمْسَسْكَ ٱللَّهُ بِضُرٍّۢ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍۢ فَلَا رَآدَّ لِفَضْلِهِۦ ۚ يُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ ۚ وَهُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴾

“And [know that] if God should touch thee with misfortune, there is none who could remove it save Him; and if He intends good for thee, there is none who could turn away His bounty: He causes it to alight upon whomsoever He wills of His servants. And He alone is truly forgiving, truly a dispenser of grace.”

[ وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ] ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ بیه‌وێ تووشی زیانێكت بكات ئه‌وا كه‌س ناتوانێ ئه‌و زیانه‌ت له‌سه‌ر لابه‌رێت ته‌نها خوای گه‌وره‌ خۆی نه‌بێت [ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ ] وه‌ ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ بیه‌وێ تووشی خه‌یرو چاكه‌یه‌كت بكات [ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ] ئه‌وا كه‌س ناتوانێ ئه‌و فه‌زڵه‌ی خوای گه‌وره‌ت له‌سه‌ر لابه‌رێ و بیگه‌ڕێنێته‌وه‌ [ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ] خوای گه‌وره‌ خێرو فه‌زڵی خۆی تووشی هه‌ر كه‌سێك ده‌كات له‌ به‌نده‌كانی كه‌ ویستی لێ بێت [ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (١٠٧) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زۆر لێخۆشبوو به‌به‌زه‌ییه‌.