﴿ قُل لَّوْ شَآءَ ٱللَّهُ مَا تَلَوْتُهُۥ عَلَيْكُمْ وَلَآ أَدْرَىٰكُم بِهِۦ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًۭا مِّن قَبْلِهِۦٓ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴾

“Say: "Had God willed it [otherwise], I would not have conveyed this [divine writ] unto you, nor would He have brought it to your knowledge. Indeed. a whole lifetime have I dwelt among you ere this [revelation came unto me]: will you not, then, use your reason?””

[ قُلْ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - پێیان بڵێ: ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ ویستی لێ نه‌بوایه‌و فه‌رمانی ئه‌و نه‌بوایه‌ من هه‌ر قورئانیشم بۆتان نه‌ئه‌خوێند وه‌ پێشتانم نه‌ئه‌وت [ وَلَا أَدْرَاكُمْ بِهِ ] وه‌ ئاگادارم نه‌ئه‌كردنه‌وه‌ به‌ قورئان [ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِنْ قَبْلِهِ ] من پێشتر نزیكه‌ی چل ساڵ له‌ناو ئێوه‌دا ژیاوم هیچم نه‌وتووه‌ تا وه‌حیم بۆ نه‌هات وه‌ ئێوه‌ خۆتان ڕاستگۆیی و ده‌ستپاكی من ئه‌زانن، وه‌ ئه‌زانن من خوێنده‌وار نه‌بوومه‌و له‌لایه‌ن خوای گه‌وره‌وه‌ ئه‌م قورئانه‌م بۆ هاتووه‌ [ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (١٦) ] ئه‌وه‌ بۆ عاقڵ نابن و بیر ناكه‌نه‌وه‌.