﴿ فَلَمَّآ أَنجَىٰهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِى ٱلْأَرْضِ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ ۗ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُم ۖ مَّتَٰعَ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴾

“Yet as soon as He has saved them from this [danger], lo! they behave outrageously on earth, offending against all right! O men! All your outrageous deeds are bound to fall back upon your own selves! [You care only for] the enjoyment of life in this world: [but remember that] in the end unto Us you must return, whereupon We shall make you truly understand all that you were doing [in life].”

[ فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ] به‌ڵام كاتێك كه‌ خوای گه‌وره‌ له‌م ناخۆشیه‌ ڕزگاری كردن ئه‌وان له‌سه‌ر زه‌ویدا ئاشووب ئه‌نێنه‌وه‌ به‌ناحه‌ق [ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَى أَنْفُسِكُمْ ] ئه‌ی خه‌ڵكی ئێوه‌ كه‌ زوڵم و سته‌م له‌ خه‌ڵكی ئه‌كه‌ن له‌راستیدا له‌ خۆتانی ئه‌كه‌ن چونكه‌ خۆتان سزاكه‌ی وه‌رئه‌گرن [ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] ئه‌مه‌ ته‌نها ژیانی دونیایه‌و ماوه‌یه‌كی كه‌م و كورته‌و ئه‌ڕوات [ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (٢٣) ] پاشان بۆ لای ئێمه‌ ئه‌گه‌ڕێنه‌وه‌ ئه‌و كاته‌ هه‌واڵتان پێ ئه‌ده‌ین كه‌ چ كرده‌وه‌یه‌كتان له‌ دونیادا كردووه‌، وه‌ سزاتان ئه‌ده‌ینه‌وه‌ له‌سه‌ر خراپه‌كان.