﴿ وَٱلَّذِينَ كَسَبُوا۟ ٱلسَّيِّـَٔاتِ جَزَآءُ سَيِّئَةٍۭ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۖ مَّا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِنْ عَاصِمٍۢ ۖ كَأَنَّمَآ أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًۭا مِّنَ ٱلَّيْلِ مُظْلِمًا ۚ أُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ ﴾

“But us for those who have done evil deeds - the recompense of an evil, deed shall be the like thereof: and - since they will have none to defend them against God - ignominy will overshadow them as though their faces were veiled by the night's own darkness: it is they who are destined for the fire. therein to abide.”

[ وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ ] وه‌ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ خراپه‌یان كردووه‌ [ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا ] له‌ سزای هه‌ر خراپه‌یه‌ك خوای گه‌وره‌ یه‌ك خراپه‌یان بۆ ئه‌نووسێ یه‌ك به‌ یه‌كه‌و بۆیان زیاد ناكرێ [ وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ] وه‌ زه‌لیلی و ڕیسوایی دایانئه‌پۆشێ [ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ] هیچ كه‌سێك نیه‌ له‌ سزای خوای گه‌وره‌ په‌نایان بدات و بیانپارێزێ [ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ] روویان ڕه‌شه‌ وه‌ك ئه‌وه‌ وایه‌ كه‌ پارچه‌یه‌ك له‌ شه‌وی تاریك دایپۆشی بێت، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی دووكه‌ڵ و ڕه‌شایی ئاگری دۆزه‌خ دایپۆشیوه‌ ڕوویان ڕه‌ش ئه‌بێ [ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (٢٧) ] ئه‌مانه‌ هاوه‌ڵی ئاگری دۆزه‌خن به‌ نه‌مری و به‌هه‌میشه‌یی تیایدا ئه‌مێننه‌وه‌و لێی جیا نابنه‌وه‌.