﴿ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِۦٓ ۚ ءَآلْـَٰٔنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِۦ تَسْتَعْجِلُونَ ﴾

“Will you, then, believe in it [only] after it has come to pass -[on the Day when you will be asked, `Do you believe in it] now, after having [contemptuously] called for its speedy advent?'”

[ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ ] یاخود ئایا له‌ دوای ئه‌وه‌ی كه‌ سزای خوای گه‌وره‌ دابه‌زیه‌ سه‌رتان ئه‌و كاته‌ ئێوه‌ ئیمان دێنن [ آلْآنَ ] ئێستا ئیمان دێنن كه‌ سزای خوای گه‌وره‌ ڕوویدا [ وَقَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (٥١) ] له‌ كاتێكدا ئێوه‌ پێشتر په‌له‌تان ئه‌كردو داوای سزای خوای گه‌وره‌تان ئه‌كرد به‌ڵام كاتێك كه‌ سزا هات ئیمانیش بێنن سوودی نیه‌.