﴿ إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعْتَرَىٰكَ بَعْضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٍۢ ۗ قَالَ إِنِّىٓ أُشْهِدُ ٱللَّهَ وَٱشْهَدُوٓا۟ أَنِّى بَرِىٓءٌۭ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴾

“We can say no more than that one of our gods may have smitten thee with something evil!" Answered [Hud]: "Behold, I call God to witness - and you, too, be [my] witnesses - that, verily, it is not in me to ascribe divinity, as you do, to aught”

{هود پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم - تۆمەتبار دەكرێت بە شێتی} [ إِنْ نَقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ] ئێمه‌ ئه‌ڵێین: هه‌ندێك له‌ خوایه‌كانی ئێمه‌ كه‌ تۆ قسه‌یان پێ ئه‌ڵێی ئه‌وان ده‌ستیان لێ وه‌شاندوویت و شێتیان كردوویت [ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ (٥٤) ] هود - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: من خوای گه‌وره‌ ئه‌كه‌م به‌ شایه‌ت وه‌ ئێوه‌ش شایه‌ت بن كه‌ من به‌ریم له‌ هه‌موو ئه‌و خوایانه‌ی كه‌ ئێوه‌ كردووتانه‌ به‌ شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره‌و له‌ غه‌یری خوای گه‌وره‌ ئه‌یانپه‌رستن.