﴿ فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَٰهِيمَ ٱلرَّوْعُ وَجَآءَتْهُ ٱلْبُشْرَىٰ يُجَٰدِلُنَا فِى قَوْمِ لُوطٍ ﴾

“And when the fear had left Abraham, and the glad tiding had been conveyed to him, he began to plead with Us for Lot's people:”

[ فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ ] كاتێ كه‌ ئیبراهیم ترسه‌كه‌ی له‌سه‌ر لاچوو [ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَى ] وه‌ موژده‌یان پێدا به‌وه‌ی كه‌ مناڵی ئه‌بێت [ يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ (٧٤) ] ئه‌وكاته‌ ده‌مه‌قاڵێ و گفتوگۆی له‌گه‌ڵ مه‌لائیكه‌ته‌كاندا كرد سه‌باره‌ت به‌ قه‌ومی لوط كه‌ پێی وتن چۆن له‌ناویان ئه‌ده‌ن كاتێك كه‌ كه‌سانێكی تیایه‌ موسڵمانن.