﴿ قَالُوا۟ يَٰشُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًۭا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَىٰكَ فِينَا ضَعِيفًۭا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَٰكَ ۖ وَمَآ أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍۢ ﴾

“[But his people] said: "O Shu'ayb! We cannot grasp the purport of much of what thou sayest; on the other hand, behold, we do see clearly how- weak thou art in our midst:" and were it not for thy family, we would have most certainly stoned thee to death, considering that thou hast no power over us!"”

[ قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِمَّا تَقُولُ ] وتیان: ئه‌ی شوعه‌یب ئێمه‌ تێناگه‌ین له‌ زۆرێك له‌و هه‌واڵ و شتانه‌ی كه‌ تۆ باسی ئه‌كه‌یت له‌ باسی زیندوو بوونه‌وه‌و قیامه‌ت (هه‌رچه‌نده‌ شوعه‌یب پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - به‌ وتاربێژى پێغه‌مبه‌ران ناسرابووه‌ له‌به‌ر ره‌وانبێژى و زمانپاراوى) [ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ] وه‌ ئێمه‌ تۆ ئه‌بینین كه‌ له‌ناو ئێمه‌دا لاوازو بێده‌سه‌ڵاتی و ته‌نهایت، وه‌ وتراوه‌ نابینا بووه‌ [ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ] وه‌ ئه‌گه‌ر عه‌شیره‌ت و هۆزه‌كه‌ت نه‌بوایه‌ ئێستا به‌ردبارانمان ئه‌كردیت [ وَمَا أَنْتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ (٩١) ] وه‌ تۆ له‌لای ئێمه‌ عیززه‌ت و ده‌سه‌ڵاتت نیه‌.