﴿ وَرَٰوَدَتْهُ ٱلَّتِى هُوَ فِى بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِۦ وَغَلَّقَتِ ٱلْأَبْوَٰبَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ۚ قَالَ مَعَاذَ ٱللَّهِ ۖ إِنَّهُۥ رَبِّىٓ أَحْسَنَ مَثْوَاىَ ۖ إِنَّهُۥ لَا يُفْلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ ﴾

“And [it so happened that] she in whose house he was living [conceived a passion for him and] sought to make him yield himself unto her; and she bolted the doors and said, "Come thou unto me!" [But Joseph] answered: "May God preserve me! Behold, goodly has my master made my stay [in this house]! Verily, to no good end come they that do [such] wrong!"”

{داوێنپاكی‌و بە ئەمەكی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم -} [ وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ ] ئه‌و ئافره‌ته‌ی كه‌ له‌ ماڵه‌وه‌ بوو خێزانه‌كه‌ی عه‌زیز به‌ نه‌رم و نیانی داوای لێ كرد كه‌ كاری خراپی له‌گه‌ڵدا بكات، چونكه‌ زۆر سه‌رسام بوو به‌ جوانیه‌كه‌ى و زۆر خۆشیئه‌ویست [ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ ] وه‌ ده‌رگاكانی هه‌مووی داخست كه‌ وتراوه‌: حه‌وت ده‌رگا بووه‌ [ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ] وتی: وه‌ره‌ پێشه‌وه‌ كاری خراپم له‌گه‌ڵدا ئه‌نجام بده‌، وه‌ به‌ [ هِئْتُ لَكَ ] ده‌خوێنرێته‌وه‌، واته‌: خۆم بۆت ئاماده‌ كردووه‌ [ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ] یوسف - صلی الله علیه وسلم - فه‌رمووی: په‌نا ئه‌گرم به‌خوای گه‌وره‌ [ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ] هاوسه‌ره‌كه‌ی تۆ گه‌وره‌ی منه‌ ئه‌و چاكه‌ی له‌گه‌ڵدا كردووم و خزمه‌تی كردووم چۆن من خیانه‌تی لێ ئه‌كه‌م [ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (٢٣) ] هه‌ر كه‌سێك كه‌ سته‌م بكات به‌دڵنیایى سه‌رفرازو سه‌ركه‌وتوو نابێ.