﴿ وَقَالَ لِلَّذِى ظَنَّ أَنَّهُۥ نَاجٍۢ مِّنْهُمَا ٱذْكُرْنِى عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَىٰهُ ٱلشَّيْطَٰنُ ذِكْرَ رَبِّهِۦ فَلَبِثَ فِى ٱلسِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ ﴾

“And [thereupon Joseph] said unto the one of the two whom he considered saved: "Mention me unto thy lord [when thou art free]!" But Satan caused him to forget to mention [Joseph] to his lord, and so he remained in prison a few [more] years.”

[ وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِنْهُمَا ] به‌و كه‌سه‌ی وت كه‌ گومانی ئه‌برد كه‌ ڕزگاری ئه‌بێ و ئه‌گه‌ڕێته‌وه‌ بۆ لای پاشاو مه‌ی بۆ دروست ده‌كات [ اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ ] كاتێك گه‌ڕایته‌وه‌ بۆ لای پاشا حاڵی منی بۆ باس بكه‌ كه‌ به‌بێ تاوان خراومه‌ته‌ به‌ندینخانه‌وه‌ [ فَأَنْسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ ] ئه‌ویش به‌ربوو گه‌یشته‌وه‌ لای پاشا به‌ڵام شه‌یتان له‌بیری برده‌وه‌ كه‌ باسی یوسفی - صلی الله علیه وسلم - بۆ بكات [ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ (٤٢) ] له‌ ماوه‌ی سێ تا نۆ ساڵ یوسف - صلی الله علیه وسلم - له‌ به‌ندینخانه‌دا مایه‌وه‌ به‌بێ تاوان.