﴿ قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَٰوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِۦ ۚ قُلْنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوٓءٍۢ ۚ قَالَتِ ٱمْرَأَتُ ٱلْعَزِيزِ ٱلْـَٰٔنَ حَصْحَصَ ٱلْحَقُّ أَنَا۠ رَٰوَدتُّهُۥ عَن نَّفْسِهِۦ وَإِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ ﴾

“[Thereupon the King sent for those women; and when they came,] he asked: "What was it that you hoped to achieve when you sought to make Joseph yield himself unto you?" The women answered: "God save us! We did not perceive the least evil [intention] on his part!" [And] the wife of Joseph's former master exclaimed: "Now has the truth come to light! It was I who sought to make him yield himself unto me - whereas he, behold, was indeed speaking the truth!"”

{شایەتی دانی سێیەم بە پاكێتی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم -} [ قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدْتُنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِهِ ] پاشا هه‌موو ئافره‌ته‌كانی كۆكرده‌وه‌و پێى وتن (مه‌به‌ستى خێزانه‌كه‌ى عه‌زیزى میصر بوو) ڕووداو و به‌سه‌رهاتی ئێوه‌ چی بوو كاتێك كه‌ داواتان له‌ یوسف كرد كه‌ خراپه‌تان له‌گه‌ڵدا بكات [ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُوءٍ ] وتیان: پاك و مونه‌ززه‌هی بۆ خوای گه‌وره‌ هیچ خراپه‌یه‌كمان له‌ یوسف - صلی الله علیه وسلم - نه‌بینیوه‌ (ئه‌میش شایه‌تیدانى ئافره‌ته‌كانه‌ له‌سه‌ر پاكێتى یوسف - صلی الله علیه وسلم - ) {شایەتی دانی چوارەم بە پاكێتی یوسف پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم - } [ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِهِ ] خێزانه‌كه‌ی عه‌زیز وتی: ئێستا حه‌ق ده‌ركه‌وت و ئاشكرا بوو من بووم كه‌ داوام لێكرد كاری خراپه‌م له‌گه‌ڵدا بكات [ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (٥١) ] وه‌ یوسف له‌ ڕاستگۆیانه‌ له‌و قسانه‌ی كه‌ كردوویه‌تی (ئه‌میش شایه‌تیدانى خێزانی عه‌زیزه‌ له‌سه‌ر پاكێتى یوسف - صلی الله علیه وسلم - ).