﴿ ۞ قَالُوٓا۟ إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌۭ لَّهُۥ مِن قَبْلُ ۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِى نَفْسِهِۦ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ ۚ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّۭ مَّكَانًۭا ۖ وَٱللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ ﴾

“[As soon as the cup came to light out of Benjamin's bag, the brothers] exclaimed: "If he has stolen-well, a brother of his used to steal afore-time!" Thereupon Joseph said to himself, without revealing his thought to them: "You are far worse in this respect, and God is fully aware of what you are saying.”

[ قَالُوا إِنْ يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَهُ مِنْ قَبْلُ ] ئه‌وانیش وتیان: ئه‌گه‌ر براكه‌مان دزیشی كرد بێت ئه‌وا پێشتریش برایه‌كی هه‌بوو كه‌ یوسف بووه‌ دزی كردووه‌، كه‌ ئه‌وترێ: باپیری (باوكی دایكی) بتێكی هه‌بووه‌ په‌رستوویه‌تی ئه‌میش دزیویه‌تی و شكاندوویه‌تی، یاخود وتراوه‌: هه‌ر تۆمه‌تێك بووه‌ داویانه‌ته‌ پاڵ یوسف و - صلی الله علیه وسلم - هیچ دزیه‌كی نه‌كردووه‌ [ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنْتُمْ شَرٌّ مَكَانًا ] یوسف ئه‌م شته‌ی له‌ نه‌فسی خۆیدا شارده‌وه‌و ده‌ری نه‌بڕی، وه‌ خه‌فه‌تی خوارد له‌و قسه‌یه‌ی كه‌ كردیان و ئازاری پێ گه‌یشت، وه‌ له‌ دڵى خۆیدا وتی: ئێوه‌ خراپترین شوێن و مه‌نزیله‌تتان هه‌یه‌ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی دزى¬ كردنیان دایه‌ پاڵ یوسف - صلی الله علیه وسلم - [ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ (٧٧) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زاناتره‌ كه‌ ئێوه‌ ڕاستگۆ نین له‌وه‌ی كه‌ دزی ئه‌ده‌نه‌ پاڵ یوسف و به‌م شێوازه‌ وه‌سفی ئه‌كه‌ن.