﴿ ۞ قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِى ٱللَّهِ شَكٌّۭ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَىٰٓ أَجَلٍۢ مُّسَمًّۭى ۚ قَالُوٓا۟ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌۭ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَٰنٍۢ مُّبِينٍۢ ﴾

“Said the apostles sent unto them: "Can there be any doubt about [the existence and oneness of] God, the Originator of the heavens and the earth? It is He who calls unto you, so that He may forgive you [whatever is past] of your sins and grant you respite until a term [set by Him is fulfilled]." [But] they replied: "You are nothing but mortal men like ourselves! You want to turn us away from what our forefathers were wont to worship: well, then, bring us a clear proof [of your being God's message-bearers]!"”

[ قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ] پێغه‌مبه‌رانیان پێیان وتن: ئایا دوودڵى و گومان هه‌یه‌ له‌ خوای گه‌وره‌دا كه‌ به‌دیهێنه‌رو دروستكاری ئاسمانه‌كان و زه‌ویه‌كانه‌ [ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ ] كه‌ بانگتان ئه‌كات بۆ ئیمان هێنان پێی وه‌ بۆ یه‌كخواپه‌رستى خوای گه‌وره‌ تا به‌هۆیه‌وه‌ له‌ تاوانه‌كانتان خۆش بێت [ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ] وه‌ دواتان بخات تا كاتێكی دیاریكراو، واته‌: سزاتان نه‌دات وه‌ له‌ناوتان نه‌بات تا خۆتان كاتی مردنتان دێت [ قَالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا ] ئه‌مانیش وتیان: ئێوه‌ هیچ شتێك نین ته‌نها مرۆڤێكن وه‌كو ئێمه‌و فریشته‌ نین و ئه‌خۆن و ئه‌خۆنه‌وه‌ [ تُرِيدُونَ أَنْ تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ] ئێوه‌ ئه‌تانه‌وێ ڕێگریمان بكه‌ن له‌و په‌رستراوانه‌ی كه‌ باوك و باپیرانمان ئه‌یانپه‌رست [ فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (١٠) ] ئه‌گه‌ر ڕاست ئه‌كه‌ن به‌ڵگه‌و موعجیزه‌یه‌كی ئاشكرامان بۆ بێنن له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی كه‌ ئێوه‌ بانگمان ئه‌كه‌ن بۆی.