﴿ وَقَالَ ٱلشَّيْطَٰنُ لَمَّا قُضِىَ ٱلْأَمْرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ ٱلْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِىَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوْتُكُمْ فَٱسْتَجَبْتُمْ لِى ۖ فَلَا تَلُومُونِى وَلُومُوٓا۟ أَنفُسَكُم ۖ مَّآ أَنَا۠ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَآ أَنتُم بِمُصْرِخِىَّ ۖ إِنِّى كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌۭ ﴾

“And when everything will have been decided, Satan will say: "Behold, God promised you something that was bound to come true! I, too, held out [all manner of] promises to you -but I deceived you. Yet I had no power at all over you: I but called you-and you responded unto me. Hence, blame not me, but blame yourselves. It is not for me to respond to your cries, nor for you to respond to mine: for, behold, I have [always] refused to admit that there was any truth in your erstwhile belief that I had a share in God's divinity." Verily, for all evildoers there is grievous suffering in store.”

{وتاری شەیتان لە ناو دۆزەخدا} [ وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ ] وه‌ كاتێك كه‌ بڕیار ئه‌درێ ئه‌هلی به‌هه‌شت ئه‌چنه‌ به‌هه‌شت وه‌ ئه‌هلی دۆزه‌خ ئه‌چنه‌ دۆزه‌خ شه‌یتان وتار بۆ دۆزه‌خییه‌كان ده‌دات و پێیان ئه‌ڵێت: به‌ڕاستی ئه‌و به‌ڵێنه‌ی كه‌ په‌روه‌ردگار پێى دابوون له‌سه‌ر زمانى پێغه‌مبه‌ران كه‌ ئه‌وه‌ى شوێنیان بكه‌وێت سه‌رفراز ده‌بێت، وه‌ زیندووبوونه‌وه‌و لێپرسینه‌وه‌ هه‌یه‌ به‌ڵێنێكی حه‌ق بوو [ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ] وه‌ منیش به‌ڵێنێكی پووچه‌ڵم پێدان كه‌ وتم: زیندوو بوونه‌وه‌و لێپرسینه‌وه‌و به‌هه‌شت و دۆزه‌خ نیه‌، وه‌ من وه‌عده‌ خیلافم له‌گه‌ڵ كردن و راستگۆ نه‌بووم له‌گه‌ڵتان [ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ] وه‌ من لێره‌ هیچ تواناو ده‌سه‌ڵاتێكم نیه‌ كه‌ ڕزگارتان بكه‌م، یاخود له‌ دونیاشدا هیچ تواناو ده‌سه‌ڵاتێكم به‌سه‌رتاندا نه‌بوو، یاخود هیچ به‌ڵگه‌یه‌كم پێ نه‌بوو [ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ] ته‌نها من بانگم كردن بۆ كوفرو تاوان و ئێوه‌ش وه‌ڵامتان دامه‌وه‌ [ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ] بۆیه‌ ئێستا كه‌ چوونه‌ته‌ ناو دۆزه‌خ لۆمه‌ی من مه‌كه‌ن و ته‌نها لۆمه‌ی خۆتان بكه‌ن [ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ] من ناتوانم فریای ئێوه‌ بكه‌وم وه‌ ئێوه‌ش ناتوانن فریای من بكه‌ون [ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ] من بێباوه‌ڕم و نكوڵى له‌وه‌ ده‌كه‌م كه‌ له‌ دونیا ئێوه‌ منتان كرده‌ شه‌ریك بۆ خوای گه‌وره‌ [ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (٢٢) ] خوای گه‌وره‌ ئه‌فه‌رمووێ: به‌دڵنیایى هاوبه‌شبڕیارده‌ران و سته‌مكاران هه‌ر هه‌موویان سزای به‌ئێش و ئازاریان بۆ هه‌یه.