﴿ وَأَوْفُوا۟ ٱلْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا۟ بِٱلْقِسْطَاسِ ٱلْمُسْتَقِيمِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌۭ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًۭا ﴾

“And give full measure whenever you measure, and weigh with a balance that is true: this will be [for your own] good, and best in the end.”

{فێڵ نه‌كردن له‌ كێشانه‌ و پێوانه‌} [ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ ] وه‌ ئه‌گه‌ر هه‌ر شتێكتان پێوا به‌ ته‌واوی بیپێون و لێی كه‌م مه‌كه‌نه‌وه‌ [ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ] وه‌ شتێكیشتان كێشا به‌ ته‌رازوویه‌كی دادپه‌روه‌ر بیكێشن یان به‌دادپه‌روه‌ری و عه‌داله‌ت [ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (٣٥) ] ئا ئه‌مه‌ باشتره‌ لای خوای گه‌وره‌و لای خه‌ڵكی، وه‌ له‌دونیاو قیامه‌ت، وه‌ باشترین سه‌ره‌نجامه‌ كه‌ خه‌ڵك بۆی ئه‌گه‌ڕێته‌وه‌.