﴿ وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَٰجًۭا وَصِيَّةًۭ لِّأَزْوَٰجِهِم مَّتَٰعًا إِلَى ٱلْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍۢ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِى مَا فَعَلْنَ فِىٓ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍۢ ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ ﴾

“AND IF any of you die and leave wives behind, they bequeath thereby to their widows [the right to] one year's maintenance without their being obliged to leave [the dead husband's home]. If, however, they leave [of their own accord], there shall be no sin in whatever they may do with themselves in a lawful manner. And God is almighty, wise.”

[ وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا ] وه‌ ئه‌وانه‌ی كه‌ ئه‌مرن و وه‌ خێزان به‌جێ دێلن [ وَصِيَّةً لِأَزْوَاجِهِمْ ] له‌ سه‌ره‌مه‌رگدا وه‌سیه‌ت بۆ خێزانه‌كانیان بكه‌ن [ مَتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ ] با ساڵێك چاوه‌ڕێ بكه‌ن و له‌ ماڵه‌وه‌ بمێننه‌وه‌و له‌ ماڵ ده‌رنه‌چن [ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ ] ئه‌گه‌ر هاتوو له‌ ماڵ ده‌رچوون ئه‌وا ئێوه‌ گوناهبار نابن [ فِي مَا فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ مِنْ مَعْرُوفٍ ] ئه‌گه‌ر هاتوو خۆیان ڕازانده‌وه‌ یان خۆیان ئاماده‌كرد بۆ شووكردن به‌ چاكه‌، كه‌ ئه‌مه‌ له‌سه‌ره‌تادا بوو به‌ڵام دواتر نه‌سخ بۆته‌وه‌ وه‌كو وتمان: عیدده‌ی ئافره‌ت كه‌ مێرده‌كه‌ی بمرێ ته‌نها چوار مانگ و ده‌ ڕۆژه‌ [ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (٢٤٠) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زۆر به‌ عیززه‌ت و داناو كاربه‌جێیه‌.