﴿ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّٰتٍۢ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا۟ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍۢ رِّزْقًۭا ۙ قَالُوا۟ هَٰذَا ٱلَّذِى رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا۟ بِهِۦ مُتَشَٰبِهًۭا ۖ وَلَهُمْ فِيهَآ أَزْوَٰجٌۭ مُّطَهَّرَةٌۭ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ ﴾

“But unto those who have attained to faith and do good works give the glad tiding that theirs shall be gardens through which running waters flow. Whenever they are granted fruits there from as their appointed sustenance, they will say, "It is this that in days of yore was granted to us as our sustenance!"-for they shall be given something that will recall that [past]. And there shall they have spouses pure, and there shall they abide.”

[ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ] وه‌ مژده‌ بده‌ به‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئیمانیان هێناوه‌و كرده‌وه‌ی چاكیان كردووه‌ كه‌ ئه‌وانه‌ له‌ به‌هه‌شتدا كۆمه‌ڵێك باخ و بێستانیان بۆ هه‌یه‌ كه‌ ئاو به‌ ژێریدا ئه‌ڕوات [ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ] هه‌ر كاتێك له‌ به‌هه‌شتدا رزق و به‌رهه‌م و میوه‌یه‌كیان پێ بدرێ ئه‌ڵێن: ئێمه‌ پێشتر ئه‌مه‌مان خواردووه‌، یان له‌ دونیادا ئه‌مه‌مان خواردووه‌ كاتێك كه‌ ئه‌یبینن وا ئه‌زانن هه‌مان میوه‌ی دونیایه‌، به‌ڵام كه‌ ده‌یخۆن نه‌ تامی نه‌ بۆنی نه‌ ڕه‌نگی نه‌ قه‌باره‌ی لێك ناچێت به‌ڵكو هه‌مووی لێك جیاوازه‌ وه‌ له‌وه‌ باشتریان ئه‌ده‌نێ [ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ] وه‌ له‌ به‌هه‌شتیشدا ئافره‌تی پاككراویان بۆ هه‌یه‌ كه‌ تووشی حه‌یزو نیفاس و هه‌موو پیسیه‌كانی تر نابن كه‌ له‌ دونیادا ئافره‌ت هه‌یه‌تی ئه‌وان نیانه‌و پاككراون [ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (٢٥) ] وه‌ ئه‌وان له‌ به‌هه‌شتدا به‌ هه‌میشه‌یی و نه‌مری تیایدا ئه‌مێننه‌وه‌.