﴿ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَٰبَ وَقَفَّيْنَا مِنۢ بَعْدِهِۦ بِٱلرُّسُلِ ۖ وَءَاتَيْنَا عِيسَى ٱبْنَ مَرْيَمَ ٱلْبَيِّنَٰتِ وَأَيَّدْنَٰهُ بِرُوحِ ٱلْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَآءَكُمْ رَسُولٌۢ بِمَا لَا تَهْوَىٰٓ أَنفُسُكُمُ ٱسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًۭا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًۭا تَقْتُلُونَ ﴾

“For, indeed, We vouchsafed unto Moses the divine writ and caused apostle after apostle to follow him; and We vouchsafed unto Jesus, the son of Mary, all evidence of the truth, and strengthened him with holy inspiration. [Yet] is it not so that every time an apostle came unto you with something that was not to your liking, you gloried in your arrogance, and to some of them you gave the lie, while others you would slay?”

[ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ ] ئێمه‌ ته‌وراتمان به‌ موسی به‌خشی و بۆیمان نارد [ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ] وه‌ له‌ دوای ئه‌ویش چه‌نده‌ها پێغه‌مبه‌رانی ترمان نارد [ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ ] وه‌ بۆ عیسای كوڕی مه‌ریه‌میش جۆره‌ها موعجیزه‌و به‌ڵگه‌ی ڕوون و ئاشكرامان نارد كه‌ مردووی زیندوو ئه‌كرده‌وه‌ به‌ ئیزنی خوای گه‌وره‌، وه‌ كوێرو كه‌ڕو ڵاڵی چاك ئه‌كرده‌وه‌، وه‌ هه‌واڵی زۆر شتی غه‌یبی پێیان ئه‌دا، وه‌ ئینجلمان بۆی دابه‌زاند [ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ] وه‌ به‌هێزمان كردو پشتیوانیمان كرد به‌ جبریل [ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَى أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ ] ئایا ئێوه‌ هه‌ر كاتێك پێغه‌مبه‌رێكتان بۆ بێت كه‌ له‌گه‌ڵ هه‌واو ئاره‌زووی ئێوه‌دا نه‌گونجێ و حه‌زتان پێی نه‌بێ خۆتان به‌گه‌وره‌ ئه‌زانن له‌وه‌ی كه‌ وه‌ڵامی بده‌نه‌وه‌و شوێنی بكه‌ون [ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ ] كۆمه‌ڵێك له‌ پێغه‌مبه‌رانتان به‌درۆ زانی وه‌كو: عیسی و محمد [ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ (٨٧) ] وه‌ كۆمه‌ڵێكیشتان ده‌كوشت وه‌كو: یه‌حیاو زه‌كه‌ریا، وه‌ هه‌وڵی كوشتنی عیسی و محمدیان دا (عليهم الصلاة والسلام).