﴿ قَالُوا۟ مَآ أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَآ أَوْزَارًۭا مِّن زِينَةِ ٱلْقَوْمِ فَقَذَفْنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى ٱلسَّامِرِىُّ ﴾

“They answered: "We did not break our promise to thee of our own free will, but [this is what happened:] we were loaded with the [sinful] burdens of the [Egyptian] people's ornaments, and so we threw them [into the fire], and likewise did this Samaritan cast [his into it]."”

[ قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا ] وتیان: ئه‌ی موسا - صلی الله علیه وسلم - ئێمه‌ وه‌عده‌ خیلاف نه‌بووینه‌ و به‌ڵێنی خۆمان نه‌شكاندووه‌ به‌ تواناو هه‌ڵبژاردنی خۆمان به‌ڵكو ناچار بووینه‌ كه‌ ئه‌و هه‌ڵه‌یه‌ بكه‌ین [ وَلَكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِنْ زِينَةِ الْقَوْمِ ] كاتێك كه‌ له‌ میصره‌وه‌ هاتن زێڕو ئاڵتوونیان له‌گه‌ڵ خۆیاندا هێنا بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ خۆیانی پێ بڕازێننه‌وه‌ به‌ڵام لێره‌دا (سامیری) تووشی ئه‌و تاوانه‌ی كردن، یاخود بۆیان دروست نه‌بووه‌ كه‌ بیهێنن و هێنانه‌كه‌ی تاوان بووه‌، چونكه‌ موڵكى قیبتیه‌كان بووه‌ [ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (٨٧) ] وه‌ هه‌موویمان فڕێ دایه‌ ناو ئاگره‌وه‌ بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ ڕزگارمان بێ له‌و تاوانه‌ی كردوومانه‌و له‌گه‌ڵ خۆمان هێناومانه‌، وه‌ به‌م شێوه‌یه‌ (سامیری) ئه‌و گوێلكه‌ی لێ دروست كرد.