﴿ فَأَوْحَيْنَآ إِلَيْهِ أَنِ ٱصْنَعِ ٱلْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَآءَ أَمْرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ ۙ فَٱسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّۢ زَوْجَيْنِ ٱثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ ٱلْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَٰطِبْنِى فِى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓا۟ ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ ﴾

“Thereupon We inspired him thus: “Build, un­der Our eyes and according to Our inspiration, the ark [that shall save thee and those who follow thee]. And when Our judgment comes to pass, and waters gush forth in torrents over the face of the earth, place on board of this [ark] one pair of each [kind of animal] of either sex, as well as thy family - excepting those on whom sentence has already been passed; and do not appeal to Me [any more] in behalf of those who are bent on evildoing - for, behold, they are destined to be drowned!”

{خوای گەورە فەرمان بە نوح پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم - دەكات بە دروستكردنی كەشتی} [ فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا ] خوای گه‌وره‌ وه‌حی بۆ نارد كه‌شتیه‌كه‌ دروست بكه‌ له‌ به‌رچاوی ئێمه‌و ئێمه‌ ئه‌یپارێزین [ وَوَحْيِنَا ] وه‌ به‌ وه‌حی خۆمان فێرت ئه‌كه‌ین چۆن دروستی بكه‌ی [ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا ] وه‌ كاتێك كه‌ سزای ئێمه‌ هات [ وَفَارَ التَّنُّورُ ] وه‌ ته‌نوره‌كان ئاویان لێهه‌ڵقوڵا [ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ ] ئه‌وه‌ له‌ هه‌موو ئاژه‌ڵ و باڵنده‌یه‌ك جووتێكی نێرو مێ هه‌ڵگره‌ بۆ ناو كه‌شتیه‌كه‌ بۆ ئه‌وه‌ی دواتر ژیان ده‌ست پێ بكاته‌وه‌ [ وَأَهْلَكَ ] وه‌ كه‌سوكاریشت، واته‌: باوه‌ڕداران [ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ] ته‌نها ئه‌و كه‌سانه‌ نه‌بێ كه‌ پێشتر خوای گه‌وره‌ بڕیاری داوه‌ له‌ناویان بدات له‌به‌ر ئه‌وه‌ى باوه‌ڕیان نه‌هێناوه‌ وه‌كو هاوسه‌رو كوڕه‌كه‌ت [ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ] وه‌ كاتێك سزاى منت بینى سۆزو به‌زه‌ییت نه‌جولێت بۆ كافران و گفتوگۆم له‌گه‌ڵ مه‌كه‌و داوام لێ مه‌كه‌ ئه‌و كه‌سه‌ زاڵم و موشریكانه‌ ڕزگار بكه‌م [ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (٢٧) ] ئه‌وان به‌ دڵنیایی نوقم و نگرۆی ئاوه‌كه‌ ئه‌بن و له‌ناو ئه‌چن.