﴿ إِذْ تَلَقَّوْنَهُۥ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِۦ عِلْمٌۭ وَتَحْسَبُونَهُۥ هَيِّنًۭا وَهُوَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمٌۭ ﴾

“when you take it up with your tongues, uttering with your mouths something of which you have no knowledge, and deeming it a light matter whereas in the sight of God it is an awful thing!”

[ إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ ] یه‌ك له‌ یه‌كتری ئه‌بیستن به‌ زمان ئه‌م شته‌ ئه‌ڵێن [ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ ] به‌ زمان ئه‌م قسه‌یه‌ بڵاو ئه‌كه‌نه‌وه‌ به‌بێ ئه‌وه‌ی هیچ زانیاریه‌كتان هه‌بێت [ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا ] وه‌ وا ئه‌زانن شتێكی زۆر سووك و ئاسانه‌و تووشی تاوان نابن [ وَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمٌ (١٥) ] به‌ڵام له‌ كاتێكدا لای خوای گه‌وره‌ تاوانێكی یه‌كجار گه‌وره‌یه‌و سزاكه‌ی گه‌وره‌یه‌ (ئه‌گه‌ر خێزانى پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - نه‌بوایه‌ هه‌ر لاى خواى گه‌وره‌ ئاسان نه‌ده‌بوو ئه‌ى ئیتر چۆن ئاسان ده‌بێت كه‌ بوهتان بۆ خێزانى پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - بكه‌ن!؟).