﴿ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ أَعْمَٰلُهُمْ كَسَرَابٍۭ بِقِيعَةٍۢ يَحْسَبُهُ ٱلظَّمْـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمْ يَجِدْهُ شَيْـًۭٔا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥ ۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلْحِسَابِ ﴾

“But as for those who are bent on denying the truth, their [good] deeds are like a mirage in the desert, which the thirsty supposes to be water – until, when he approaches it, he finds that it was nothing: instead, he finds [that] God [has always been present] with him, and [that] He will pay him his account in full - for God is swift in reckoning!”

{نمونه‌وه‌ی كرده‌وه‌ی كافران} [ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاءً ] وه‌ ئه‌و كه‌سانه‌یشی كه‌ كافر بوونه‌ كرده‌وه‌كانیان وه‌كو سه‌رابێك وایه‌ له‌ شوێنێكی فراوانى ته‌خت و رێكدا كاتێك له‌ دووره‌وه‌ كه‌سێكى تینوو سه‌یرى ئه‌كات وا ئه‌زانێت ئاوه‌ [ حَتَّى إِذَا جَاءَهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا ] كاتێك كه‌ دێته‌ سه‌ری هیچ شتێك نابینێ ئه‌وه‌ سه‌رابی پێ ئه‌ووترێ، كافریش وایه‌ ئه‌گه‌ر له‌ دونیاش كرده‌وه‌ی چاك بكات له‌ قیامه‌ت ئه‌جرو پاداشت نابینێ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی بۆ خوای نه‌كردووه‌ [ وَوَجَدَ اللَّهَ عِنْدَهُ فَوَفَّاهُ حِسَابَهُ ] وه‌ ئه‌بینێ خوای گه‌وره‌ له‌وێوه‌ حسابی له‌گه‌ڵدا ئه‌كات به‌ڵام سوودی پێ ناگه‌یه‌نێ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی بۆ خوای گه‌وره‌ نه‌یكردووه‌و ئه‌نجامی نه‌داوه‌ [ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (٣٩) ] وه‌ لێپرسینه‌وه‌ی خوای گه‌وره‌ زۆر خێرایه‌.