﴿ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًۭا وَلَا نَصْرًۭا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًۭا كَبِيرًۭا ﴾

“[Thereupon God will say:] “And now, they [whom you regarded as divine] have given the lie to all your [past] assertions, and you can neither ward off [your punishment] nor obtain any succour! For, whoever of you has committed [such] evil, him shall We cause to taste great suffering!””

[ فَقَدْ كَذَّبُوكُمْ بِمَا تَقُولُونَ ] ئه‌ى هاوبه‌شبڕیارده‌ران، پێغه‌مبه‌ران و مه‌لائیكه‌ت و پیاوچاكان ئێوه‌یان به‌درۆ خسته‌وه‌ له‌و قسانه‌ی كه‌ ئێوه‌ ئه‌تان كرد [ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ] ئێستاش توانای ئه‌وه‌تان نیه‌ ئه‌و سزایه‌ له‌سه‌ر خۆتان لاده‌ن یان كه‌سێك نیه‌ سه‌رتان بخات و ڕزگارتان بكات له‌ سزای خوای گه‌وره‌، یان خۆتان سه‌ربخه‌ن [ وَمَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا (١٩) ] وه‌ هه‌ر كه‌سێكیش له‌ ئێوه‌ زوڵم و سته‌م بكات و شه‌ریك بۆ خواى گه‌وره‌ دابنێت ئه‌وا ئه‌یخه‌ینه‌ ناو سزایه‌كی زۆر گه‌وره‌وه‌.