﴿ وَقَوْمَ نُوحٍۢ لَّمَّا كَذَّبُوا۟ ٱلرُّسُلَ أَغْرَقْنَٰهُمْ وَجَعَلْنَٰهُمْ لِلنَّاسِ ءَايَةًۭ ۖ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًۭا ﴾

“And [think of] the people of Noah: when they gave the lie to [one of] the apostles, We caused them to drown, and made them a symbol for all mankind: for, grievous suffering have We readied for all who [knowingly] do wrong!”

[ وَقَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ ] وه‌ قه‌ومی نوحیش كاتێك كه‌ پێغه‌مبه‌رانیان به‌درۆ زانی ئه‌وانیشمان له‌ناو ئاوه‌كه‌دا نوقم كرد (هه‌رچه‌نده‌ ته‌نها نوح پێغه‌مبه‌ریان - صلی الله علیه وسلم - بۆ رۆیشت و ته‌نها ئه‌ویان به‌ درۆ زانى به‌ڵام هه‌ر ئوممه‌تێك باوه‌ڕ به‌ یه‌ك پێغه‌مبه‌ر نه‌هێنن ئه‌وا وه‌كو ئه‌وه‌ وایه‌ باوه‌ڕیان به‌سه‌رجه‌م پێغه‌مبه‌ران نه‌هێنا بێت) [ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً ] وه‌ كردمانن به‌ په‌ندو عیبره‌ت بۆ خه‌ڵكی تر [ وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا (٣٧) ] وه‌ سزای به‌ ئێش و ئازارمان بۆ هه‌موو سته‌مكاران ئاماده‌ كردووه‌.