﴿ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوْا۟ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌۭ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمْلُ ٱدْخُلُوا۟ مَسَٰكِنَكُمْ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴾

“till, when they came upon a valley [full] of ants, an ant exclaimed: “O you ants! Get into your dwellings, lest Solomon and his hosts crush you without [even] being aware [of you]!””

{سولەیمان پێغەمبەر - صلی الله علیه وسلم - و مێرولەیەك} [ حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِ النَّمْلِ ] تا به‌لای شوێنێكدا تێپه‌ڕین شاره‌ مێرووله‌یه‌كی لێ بوو [ قَالَتْ نَمْلَةٌ ] یه‌كێك له‌ مێرووله‌كان وتی: [ يَا أَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاكِنَكُمْ ] ئه‌ی مێرووله‌كان خێراكه‌ن بڕۆنه‌ ناو ماڵه‌كانی خۆتانه‌وه‌ [ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمَانُ وَجُنُودُهُ ] تا سوله‌یمان و - صلی الله علیه وسلم - سه‌ربازه‌كانی نه‌تانشێلن و له‌ناوتان نه‌به‌ن [ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (١٨) ] له‌ كاتێكدا كه‌ ئه‌وان هه‌ست ناكه‌ن و ئاگایان له‌ خۆیان نیه‌و ئێوه‌ نابینن.