﴿ قَالَ رَبِّ إِنِّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَٱغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُۥٓ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلْغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ﴾

“[And] he prayed: O my Sustainer! Verily, I have sinned against myself! Grant me, then, Thy forgiveness!” And He forgave him - for, verily, He alone is truly forgiving, a dispenser of grace.”

{خواى گه‌وره‌ له‌ موسا پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - خۆش ده‌بێت} [ قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي ] یه‌كسه‌ر موسى - صلی الله علیه وسلم - په‌شیمان بووه‌وه‌و وتی: ئه‌ی په‌روه‌ردگار من زوڵم و سته‌مم له‌ نه‌فسی خۆم كرد لێم خۆشبه‌ [ فَغَفَرَ لَهُ ] خوای گه‌وره‌ش لێی خۆشبوو [ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (١٦) ] به‌ڕاستی خوای گه‌وره‌ زۆر لێخۆشبوو به‌به‌زه‌ییه‌ به‌تایبه‌تی بۆ كه‌سانێك كه‌ داوای ته‌وبه‌ و لێخۆشبوون له‌ خوا ئه‌كه‌ن و بۆ لای خوا ئه‌گه‌ڕێنه‌وه.