﴿ أَفَمَن وَعَدْنَٰهُ وَعْدًا حَسَنًۭا فَهُوَ لَٰقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَٰهُ مَتَٰعَ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ ﴾

“Is, then, he to whom We have given that goodly promise which he shall see fulfilled [on his resurrection] comparable to one on whom We have bestowed [all] the enjoyments of this worldly life but who, on Resurrection Day, will find himself among those that shall be arraigned [before Us]?”

[ أَفَمَنْ وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا ] ئایا كه‌سێك كه‌ باوه‌ڕدار بێت و به‌ڵێنێكی باشمان پێ دابێ به‌ به‌هه‌شت [ فَهُوَ لَاقِيهِ ] كه‌ ئه‌و به‌و به‌ڵێنه‌ی خوای گه‌وره‌ ده‌گات و خوای گه‌وره‌ به‌ڵێنی خۆی ئه‌باته‌ سه‌ر [ كَمَنْ مَتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ] وه‌كو كه‌سێك وایه‌ كه‌ ژیانی دونیای پێ ببه‌خشین كه‌ زوو له‌ناو ئه‌چێت و نامێنێ؟ [ ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (٦١) ] پاشان له‌ ڕۆژی قیامه‌تدا ئه‌و ئاماده‌ی سزا ئه‌بێت و خوای گه‌وره‌ سزای ئه‌دات، ئایا ئه‌م دووانه‌ یه‌كسانن؟ نه‌خێر هه‌رگیز یه‌كسان نابن