﴿ وَإِذَا مَسَّ ٱلنَّاسَ ضُرٌّۭ دَعَوْا۟ رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَآ أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌۭ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴾

“NOW [thus it is:] when affliction befalls men, they cry out unto their Sustainer, turning unto Him [for help]; but as soon as He lets them taste of His grace, lo! some of them [begin to] ascribe to other powers a share in their Sustainer’s divinity,”

[ وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ ] وە كاتێك كە خەڵكی تووشی زەرەرو زیانێك بن لە وشكەساڵی و سەغڵەتی و بێ بارانی [ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ ] ئەو كاتە لە خوای گەورە دەپاڕێنەوەو هاناى بۆ دەبەن و داوای فریاكەوتنى لێدەكەن و بۆ لای خوای گەورە ئەگەڕێنەوە [ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً ] پاشان ئەگەر خوای گەورە لەلایەن خۆیەوە ڕەحمەتێكیان بۆ بنێرێ و ئەو ناخۆشیەیان لەسەر لابدات یان بارانیان بۆ ببارێنێ [ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (٣٣) ] ئەو كاتە كۆمەڵێك لەوان ئەگەڕێنەوە بۆ سەر شەریك دانان بۆ خوای گەورە.