﴿ وَمَآ ءَاتَيْتُم مِّن رِّبًۭا لِّيَرْبُوَا۟ فِىٓ أَمْوَٰلِ ٱلنَّاسِ فَلَا يَرْبُوا۟ عِندَ ٱللَّهِ ۖ وَمَآ ءَاتَيْتُم مِّن زَكَوٰةٍۢ تُرِيدُونَ وَجْهَ ٱللَّهِ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُضْعِفُونَ ﴾

“And [remember:] whatever you may give out in usury so that it might increase through [other] people’s possessions will bring [you] no increase in the sight of God whereas all that you give out in charity, seeking God’s countenance, [will be blessed by Him:] for it is they, they [who thus seek His countenance] that shall have their recompense mul­tiplied!”

[ وَمَا آتَيْتُمْ مِنْ رِبًا لِيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِنْدَ اللَّهِ ] وە هەر دیارى و بەخشینێك كە ئێوە بیدەن بە كەسێك مەبەستتان ئەوەبێ كە لە بەرامبەردا زیاترتان بۆ بێت و زیاتر وەربگرن ئەوە لای خوای گەورە ئەجرو پاداشتان نییەو خوا بەرەكەتی تێ ناكات، بەڵام گوناهـ و تاوانیش نییە، بەڵام نەهى لێكراوەو باش نییە دەبێت مرۆڤ هەرچى بەخشى تەنها مەبەستى رەزامەندى خواى گەورە بێت نەك دونیا [ وَمَا آتَيْتُمْ مِنْ زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ (٣٩) ] بەڵام ئەو زەكاتەى كە لە پێناو خوای گەورەدا ئەیبەخشن ئەوە ئەجرو پاداشتتان چەند قاتێك دەست ئەكەوێ یەك بە دە، تا یەك بە حەوت سەد، تا زیاتر .