﴿ أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ ۖ فَإِذَا جَآءَ ٱلْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَٱلَّذِى يُغْشَىٰ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْمَوْتِ ۖ فَإِذَا ذَهَبَ ٱلْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى ٱلْخَيْرِ ۚ أُو۟لَٰٓئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا۟ فَأَحْبَطَ ٱللَّهُ أَعْمَٰلَهُمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرًۭا ﴾

“begrudging you all help. But then, when danger threatens, thou canst see them looking to thee [for help, O Prophet], their eyes rolling [in terror] like [the eyes of] one who is overshadowed by death: yet as soon as the danger has passed, they will assail you [believers] with sharp tongues, begrudging you all that is good! [People like] these have never known faith - and therefore God will cause all their works to come to nought: for this is indeed easy for God.”

[ أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ ] وه‌ زۆر ڕه‌زیلن یارمه‌تیتان ناده‌ن له‌ هه‌ڵكه‌ندنی خه‌نده‌قدا، یان له‌ به‌خشین له‌ پێناوى خوای گه‌وره‌دا [ فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ ] وه‌ كاتێكیش كه‌ ترس ڕوویان تێ بكات [ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ ] ئه‌بینی چاویان ئه‌سووڕێته‌وه‌ به‌لای ڕاست و چه‌پدا له‌ ترسدا [ كَالَّذِي يُغْشَى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ] وه‌ك كه‌سێك كه‌ له‌ مردن بترسێ و مردن دابه‌زیبێته‌ سه‌ری [ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ ] وه‌ كاتێكیش كه‌ ترسیان له‌سه‌ر لاچێ [ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ ] ئه‌و كاته‌ ئازارتان ئه‌ده‌ن به‌ زمانێكی تیژو زمانیان درێژه‌و ده‌مدرێژن و قسه‌تان پێ ئه‌ڵێن و به‌شان و باڵى خۆیاندا هه‌ڵده‌ده‌ن [ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ] به‌ڵام بۆ خێرو چاكه‌ ڕه‌زیلن و نابه‌خشن له‌ پێناو خوای گه‌وره‌و داواى غه‌نیمه‌تتان لێ ده‌كه‌ن [ أُولَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا ] ئه‌مانه‌ له‌ ڕاستیدا هه‌ر ئیمان نه‌چۆته‌ دڵیانه‌وه‌ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی مونافیقن [ فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ] وه‌ خوای گه‌وره‌ كرده‌وه‌كانی به‌تاڵ كردوونه‌ته‌وه‌ [ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (١٩) ] وه‌ ئه‌مه‌ش بۆ خوای گه‌وره‌ زۆر ئاسانه‌.