﴿ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِىُّ إِنَّآ أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَٰجَكَ ٱلَّٰتِىٓ ءَاتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّآ أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّٰتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَٰلَٰتِكَ ٱلَّٰتِى هَاجَرْنَ مَعَكَ وَٱمْرَأَةًۭ مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِىِّ إِنْ أَرَادَ ٱلنَّبِىُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةًۭ لَّكَ مِن دُونِ ٱلْمُؤْمِنِينَ ۗ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِىٓ أَزْوَٰجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌۭ ۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورًۭا رَّحِيمًۭا ﴾

“O PROPHET! Behold, We have made lawful to thee thy wives unto whom thou hast paid their dowers, as well as those whom thy right hand has come to possess from among the captives of war whom God has bestowed upon thee. And [We have made lawful to thee] the daughters of thy paternal uncles and aunts, and the daughters of thy maternal uncles and aunts, who have migrated with thee [to Yathrib]; and any believing woman who offers herself freely to the Prophet and whom the Prophet might be willing to wed: [this latter being but] a privilege for thee, and not for other believers - [seeing that] We have already made known what We have enjoined upon them with regard to their wives and those whom their right hands may possess. [And] in order that thou be not burdened with [undue] anxiety - for God is indeed much-forgiving, a dispenser of grace –”

{ئەو ئافرەتانەی كە بۆ پێغەمبەری خوا - صلی الله علیه وسلم – حەڵاڵن} [ يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ ] ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - ئێمه‌ خێزانه‌كانی خۆتمان بۆ حه‌ڵاڵ كردوویت كه‌ ماره‌ییت داون، (ماره‌یى خێزانه‌كانى پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - یه‌كى دوانزه‌ ئۆقیه‌و نیو بووه‌، جگه‌ له‌ ئوم حه‌بیبه‌ى كچى ئه‌بو سوفیان كه‌ نه‌جاشى ماره‌ییه‌كه‌ى بۆ دا كه‌ چوارسه‌د دینار بوو، وه‌ صه‌فیه‌ نه‌بێت كه‌ ماره‌ییه‌كه‌ى ئازاد كردنى بوو) [ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ ] وه‌ ئه‌و كه‌نیزه‌كانه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ به‌تۆی به‌خشیوه‌و له‌ كاتی غه‌زاكاندا ده‌ستت كه‌وتووه‌ وه‌كو( صه‌فیه‌و جوه‌یریه‌) [ وَبَنَاتِ عَمِّكَ ] وه‌ كچی مامت (ئامۆزات) [ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ ] وه‌ كچی پوورت خوشكی باوك (پورزا) [ وَبَنَاتِ خَالِكَ ] وه‌ كچی خاڵت (خاڵۆزا) [ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ ] وه‌ كچی پوورت (خوشكی دایك) ئه‌مانه‌ هه‌مووی بۆ تۆ حه‌ڵاڵه‌ [ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ ] ئه‌مانه‌ی كه‌ له‌گه‌ڵ تۆدا كۆچیان كردووه‌، به‌ڵام ئه‌وه‌ی كۆچی نه‌كرد بوو نه‌خێر نابێت [ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ ] وه‌ ئافره‌تێكی باوه‌ڕدار ئه‌گه‌ر خۆی پێشكه‌ش به‌ پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - كرد [ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا ] ئه‌گه‌ر پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - ویستی ماره‌ی بكات ئه‌میشت بۆ حه‌ڵاڵه‌ [ خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ] به‌ڵام ئه‌مه‌یان تایبه‌ته‌ به‌ پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - كه‌ ئه‌گه‌ر ئافره‌تێك خۆی پێشكه‌ش پێغه‌مبه‌ر كرد - صلی الله علیه وسلم - به‌بێ ماره‌یی وه‌ به‌بێ وه‌لی ئه‌مریش دروسته‌ پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - ماره‌ی بكات به‌ڵام بۆ جگه‌ له‌ پێغه‌مبه‌ری خوا - صلی الله علیه وسلم - دروست نیه‌ [ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ ] ئه‌وه‌ زانیمان كه‌ چیمان پێویست كردووه‌ له‌سه‌ریان له‌ حوكمه‌ شه‌رعیه‌كان سه‌باره‌ت به‌ خێزانه‌كانیان كه‌ ئه‌مانه‌ حه‌ڵاڵن، وه‌ زیاد له‌ چوار خێزان له‌یه‌ك كاتێكدا حه‌ڵاڵ نیه‌، یان به‌بێ ماره‌بڕین و دوو شایه‌ت و ماره‌یى و ره‌زامه‌ندى و سه‌رپه‌رشتیار دروست نیه‌ [ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ ] وه‌ ئه‌و كه‌نیزه‌ك و جاریانه‌ی كه‌ هه‌یانه‌ [ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ ] ئه‌مه‌ به‌م شێوازه‌ بۆمان فراوان كردوویت بۆ ئه‌وه‌ی ته‌سكی و ته‌نگیت بۆ نه‌بێ ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - له‌ هاوسه‌رگیریدا [ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (٥٠) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زۆر لێخۆشبوو به‌به‌زه‌ییه‌.