﴿ وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا۟ مِعْشَارَ مَآ ءَاتَيْنَٰهُمْ فَكَذَّبُوا۟ رُسُلِى ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴾

“Thus, too, gave the lie to the truth [many of] those who lived before them; and although those [earlier people] had not attained to even a tenth of [the evidence of the truth] which We have vouch­safed unto these [late successors of theirs], yet when they gave the lie to My apostles, how awesome was My rejection!”

[ وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ] وه‌ ئوممه‌تانی پێشتریش پێغه‌مبه‌رانی خۆیان به‌درۆزانی [ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي ] به‌ڵام كافرانی قوڕه‌یش نه‌گه‌یشتوونه‌ به‌ ده‌ یه‌كی ئه‌وان له‌ زۆری ماڵ و منداڵ و هێزو توانایان له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ش خوای گه‌وره‌ ئه‌وانی له‌ناوبرد چۆن ئه‌مان له‌ناو نابات [ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (٤٥) ] وه‌ بزانه‌ چۆن خوای گه‌وره‌ ئینكاری له‌ كافران كردو سزای دان.