Faatir • KURD-TAFSIR-REBAR
﴿ وَٱللَّهُ ٱلَّذِىٓ أَرْسَلَ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابًۭا فَسُقْنَٰهُ إِلَىٰ بَلَدٍۢ مَّيِّتٍۢ فَأَحْيَيْنَا بِهِ ٱلْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ كَذَٰلِكَ ٱلنُّشُورُ ﴾
“AND [remember:] it is God who sends forth the winds, so that they raise a cloud, whereupon We drive it towards dead land and thereby give life to the earth after it had been lifeless: even thus shall resurrection be!”
[ وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا ] وه خوای گهوره ئهو خوایهیه كه بایهكان ئهنێرێت وه ههورهكان ئهجوولێنێت [ فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَيِّتٍ ] وه ئهینێرین بۆ شارو شوێن و زهوییهكی مردوو [ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ] له دوای ئهوه ئهو زهوییه مردووه بههۆی ئهو باران بارینهوه ئهیژێنینهوه [ كَذَلِكَ النُّشُورُ (٩) ] زیندوو بوونهوهش بهم شێوازهیه، چۆن خوای گهوره ئهم زهویه مردووهی زیندوو كردهوه بهههمان شێوهیش له ڕۆژی قیامهتدا مردووهكانیش زیندوو ئهكاتهوه.