﴿ وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَٰبَ ٱلْقَرْيَةِ إِذْ جَآءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ ﴾

“AND SET FORTH unto them a parable - [the story of how] the people of a township [behaved] when [Our] message-bearers came unto them.”

{خوای گەورە سێ‌ پێغەمبەر بۆ یەك شار دەنێرێت} [ وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - تۆ نموونه‌ی هاوه‌ڵنی ئه‌و شاره‌یان بۆ بێنه‌وه‌، كه‌ زۆربه‌ی زانایانى ته‌فسیر ئه‌فه‌رموون: (ئه‌نتاكیا)یه‌ به‌ڵام (ابن كثير) له‌ كۆتایی ته‌فسیره‌كه‌ ڕه‌تی ئه‌كاته‌وه‌ كه‌ (ئه‌نتاكیا) بێت وه‌ به‌ڵگه‌ دێنێته‌وه‌ كه‌ شارێكی تره‌، چونكه‌ ئه‌م شاره‌ خواى گه‌وره‌ له‌ناوى بردن، به‌ڵام (ئه‌نتاكیا) یه‌كه‌م شار بووه‌ كه‌ ئیمانیان به‌ عیسا پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - هێناوه‌ [ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (١٣) ] كاتێك كه‌ پێغه‌مبه‌رانی خوای گه‌وره‌ بۆ ئه‌و دێیه‌ ڕۆیشتن.