﴿ وَوَهَبْنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيْمَٰنَ ۚ نِعْمَ ٱلْعَبْدُ ۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ ﴾

“AND UNTO DAVID We granted Solomon [as a son - and] how excellent a servant [of Ours he grew up to be]! Behold, he would always turn unto Us -”

{سوله‌یمان پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - و ئه‌سپه‌كانى} [ وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ] وه‌ ئێمه‌ سوله‌یمان پێغه‌مبه‌رمان به‌ داود پێغه‌مبه‌ر به‌خشی (عَلَيْهِمَا الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ) [ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ (٣٠) ] كه‌ سوله‌یمان پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - باشترین به‌نده‌ بووه‌، وه‌ زۆر بۆ لای خوای گه‌وره‌ ئه‌گه‌ڕایه‌وه‌.