﴿ أَوَلَمْ يَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ يَبْسُطُ ٱلرِّزْقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَٰتٍۢ لِّقَوْمٍۢ يُؤْمِنُونَ ﴾

“Are they, then, not aware that it is God who grants abundant sustenance, or gives it in scant measure, unto whomever He wills? In this, behold, there are messages indeed for peo­ple who will believe!”

[ أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ] ئایا نازانن هه‌ر خوای گه‌وره‌یه‌ به‌ فه‌زڵ و چاكه‌ى خۆى ڕزقی خۆی فراوان ئه‌كات بۆ هه‌ر كه‌سێك كه‌ ویستی لێ بێت، وه‌ كه‌میشی ئه‌كاته‌وه‌ بۆ هه‌ر كه‌سێك كه‌ ویستی لێ بێت به‌ گوێره‌ی حیكمه‌تی خۆی [ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (٥٢) ] به‌ دڵنیایی ئه‌مانه‌ هه‌مووی به‌ڵگه‌و نیشانه‌ن له‌سه‌ر تاك و ته‌نهایى و تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره‌ بۆ كه‌سانێك كه‌ باوه‌ڕیان هه‌بێت.