﴿ أَن تَقُولَ نَفْسٌۭ يَٰحَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِى جَنۢبِ ٱللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ ٱلسَّٰخِرِينَ ﴾

“lest any human being should say [on Judgment Day], “Alas for me for having been remiss in what is due to God, and for having been indeed one of those who scoffed [at the truth]!””

{ته‌وبه‌ كردن پێش په‌شیمان بوونه‌وه‌} [ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ ] ئه‌و كاته‌ كه‌ رۆژى قیامه‌ته‌ كه‌سێك بڵێت هاوار بۆ خۆم و په‌شیمانی هه‌ڵكێشێ له‌وه‌ی كه‌ كه‌مته‌رخه‌می كردووه‌ له‌ په‌رستن و گوێڕایه‌ڵى خوای گه‌وره‌دا، یان له‌ نزیكی خوای گه‌وره‌دا، یان له‌ ته‌وبه‌ كردن و گه‌ڕانه‌وه‌ بۆ لاى خواى گه‌وره‌ [ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (٥٦) ] وه‌ هه‌ر چه‌نده‌ ئه‌م له‌و كه‌سانه‌ بووه‌ كه‌ له‌ دونیادا گاڵته‌یان به‌ دینی خوای گه‌وره‌ كردووه‌.