﴿ وَسِيقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَآ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌۭ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ ءَايَٰتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا۟ بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ ٱلْعَذَابِ عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ ﴾

“And those who were bent on denying the truth will be urged on in throngs towards hell till, when they reach it, its gates will be opened, and its keepers will ask them, “Have there not come to you apostles from among yourselves, who conveyed to you your Sustainer’s messages and warned you of the coming of this your Day [of Judgment]?” They will answer: “Yea, indeed!” But the sentence of suffering will [already] have fallen due upon the deniers of the truth;”

{كافران پۆل پۆل به‌ره‌و دۆزه‌خ به‌ڕێ ده‌كرێن} [ وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا ] وه‌ كافرانیش پۆل پۆل به‌ره‌و دۆزه‌خ به‌ڕێ ئه‌كرێن و ئه‌برێن [ حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا ] هه‌ر كه‌ دێنه‌ لای دۆزه‌خ یه‌كسه‌ر هه‌ر حه‌وت ده‌رگاكه‌ی دۆزه‌خ به‌ خێرایى ئه‌كرێته‌وه‌ بۆ سزادانیان [ وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا ] وه‌ ده‌رگاوانانی دۆزه‌خ وه‌كو سه‌رزه‌نشت كردن پێیان ده‌ڵێن: [ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَذَا ] ئایا پێغه‌مبه‌رانێك له‌ خۆتان نه‌هاتن بۆتان كه‌ ئایه‌ته‌كانی خوای گه‌وره‌تان به‌سه‌ردا بخوێننه‌وه‌و له‌ رووبه‌ڕوو بوونه‌وه‌ی ئه‌م ڕۆژه‌ ئاگادارتان بكه‌نه‌وه‌و بتانترسێنن [ قَالُوا بَلَى ] ئه‌وانیش ئه‌ڵێن: به‌ڵێ پێغه‌مبه‌ران هاتن وه‌ ئاگاداریان كردینه‌وه‌ [ وَلَكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ (٧١) ] به‌ڵام شوێنیان نه‌كه‌وتین و وشه‌ی سزا جێبه‌جێ بوو به‌سه‌ر كافرانداو شایه‌نی ئه‌م سزایه‌ین.