﴿ يَسْـَٔلُكَ أَهْلُ ٱلْكِتَٰبِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَٰبًۭا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا۟ مُوسَىٰٓ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوٓا۟ أَرِنَا ٱللَّهَ جَهْرَةًۭ فَأَخَذَتْهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ ٱتَّخَذُوا۟ ٱلْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْهُمُ ٱلْبَيِّنَٰتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَءَاتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَٰنًۭا مُّبِينًۭا ﴾

“THE FOLLOWERS of the Old Testament demand of thee [O Prophet] that thou cause a revelation to be sent down to them from heaven. And an even greater thing than this did they demand of Moses when they said, "Make us see God face to face" - whereupon the thunderbolt of punishment overtook them for this their wickedness. After that, they took to worshipping the [golden] calf - and this after all evidence of the truth had come unto them! None the less, We effaced this [sin of theirs], and vouchsafed unto Moses a clear proof [of the truth],”

{پەڵپ‌و بیانووی ناڕەوای جولەكە} [ يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِنَ السَّمَاءِ ] ئه‌ی محمد- صلى الله عليه وسلم - ئه‌هلی كیتاب جووله‌كه‌كان داوات لێ ئه‌كه‌ن كه‌ كیتابێكیان له‌ ئاسمانه‌وه‌ بۆ دابه‌زێنی، كه‌ داوایان كرد له‌ پێغه‌مبه‌ر- صلى الله عليه وسلم - به‌رز به‌ره‌وه‌ بۆ ئاسمان به‌چاو خۆمان بتبینین كیتابێكمان بۆ دابه‌زێنه‌ له‌لایه‌ن خواوه‌ كه‌ ئه‌وه‌ی تیا نووسرابێ تۆ ڕاستگۆیت و تۆ پێغه‌مبه‌ری خوای- صلى الله عليه وسلم - [ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَى أَكْبَرَ مِنْ ذَلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً ] به‌دڵنیایى داواى له‌مه‌ گه‌وره‌تریان له‌ موسى كرد- صلى الله عليه وسلم - كه‌ وتیان: ئه‌ی موسى خوای گه‌وره‌مان نیشان بده‌ با به‌چاوى خۆمان بیبینین [ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ] له‌ ئاسمانه‌وه‌ ئاگرێك هات و هه‌موویانی له‌ناو برد به‌هۆی زوڵم و سته‌می خۆیانه‌وه‌ كه‌ داوای بینینی خوای گه‌وره‌یان كرد كه‌ له‌ دونیادا كه‌س ناتوانێ خوای گه‌وره‌ ببینێ ته‌نانه‌ت پێغه‌مبه‌رانیش مه‌گه‌ر له‌ خه‌ودا به‌ڵام له‌ قیامه‌تدا فه‌رمووده‌كان موته‌واتیرن كه‌ باوه‌ڕداران خوای گه‌وره‌ ئه‌بینین له‌ ڕۆژی قیامه‌ت وه‌ له‌ به‌هه‌شتیشدا [ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ ] وه‌ له‌دوای ئه‌وه‌ی به‌ڵگه‌ی ڕوون و ئاشكرایان بۆ هات كه‌ خوای گه‌وره‌ ئه‌و موعجیزانه‌ی به‌ موسى- صلى الله عليه وسلم - دا له‌ دوای ئه‌وه‌ ئه‌مان چوون گوێره‌كه‌یه‌كیان په‌رست و كردیان به‌خوا بۆ خۆیان وه‌كو له‌ سووره‌تی (ئه‌عراف) و (طه) دا خوای گه‌وره‌ به‌درێژتر بۆمان باس ئه‌كات [ فَعَفَوْنَا عَنْ ذَلِكَ ] له‌مه‌یشیان بووراین كه‌ شیركیان بۆ خوای گه‌وره‌ دانا [ وَآتَيْنَا مُوسَى سُلْطَانًا مُبِينًا (١٥٣) ] وه‌ حوجه‌و به‌ڵگه‌ و موعجیزه‌ی زۆرو ئاشكرامان به‌ موسى به‌خشی- صلى الله عليه وسلم - بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ ئێوه‌ ئیمان بێنن.