﴿ وَيَقُولُونَ طَاعَةٌۭ فَإِذَا بَرَزُوا۟ مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَآئِفَةٌۭ مِّنْهُمْ غَيْرَ ٱلَّذِى تَقُولُ ۖ وَٱللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ وَكِيلًا ﴾

“And they say, "We do pay heed unto thee'' - but when they leave thy presence, some of them devise, in the dark of night, [beliefs] other than thou art voicing; and all the while God records what they thus devise in the dark of night. Leave them, then, alone, and place thy trust in God: for none is as worthy of trust as God.”

{ هەندێك لە سیفاتی مونافیقان} [ وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ ] مونافیقان لای تۆن ئه‌ڵێن: گوێڕایه‌ڵیت ئه‌كه‌ین، به‌ڵام كاتێك كه‌ له‌لای تۆ ده‌رئه‌چن و وون ده‌بن [ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ] كۆمه‌ڵێك له‌وان قسه‌ی تۆ ئه‌گۆڕن و ده‌ستكاری ئه‌كه‌ن [ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ] وه‌ خوای گه‌وره‌ش ئه‌و قسانه‌ی كه‌ گۆڕیویانه‌و ده‌ستكاریان كردووه‌ له‌ نامه‌ی كرده‌وه‌كانیاندا ئه‌ینووسێ له‌ رێى فریشته‌كانه‌وه‌ تا له‌ ڕۆژی قیامه‌ت سزایان بدات [ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ ] وه‌ تۆ پشتیان تێ بكه‌و وازیان لێ بێنه‌ [ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ] وه‌ پشت به‌خوای گه‌وره‌ ببه‌سته‌و كاره‌كانت ته‌نها به‌ خواى گه‌وره‌ بسپێره‌ [ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا (٨١) ] وه‌ به‌سه‌ كه‌ خوای گه‌وره‌ پشتیوان و سه‌رخه‌رو یارمه‌تیده‌رت بێت.