﴿ أَسْبَٰبَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّى لَأَظُنُّهُۥ كَٰذِبًۭا ۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَصُدَّ عَنِ ٱلسَّبِيلِ ۚ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِى تَبَابٍۢ ﴾

“the means of approach to the heavens - and that [thus] I may have a look at the god of Moses: for, behold, I am indeed certain that he is a liar!” And thus, goodly seemed unto Pharaoh the evil of his own doings, and so he was barred from the path [of truth]: and Pharaoh’s guile did not lead to aught but ruin.”

[ أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ ] تا سه‌ركه‌وم ڕێگاو ده‌رگاكانی ئاسمان بگرمه‌به‌ر [ فَأَطَّلِعَ إِلَى إِلَهِ مُوسَى ] تا خواكه‌ی موسی ببینم له‌به‌ر ئه‌وه‌ی موسی - صلی الله علیه وسلم - وتی: خوای من له‌ ئاسمانه‌ [ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا ] هه‌ر چه‌ند من گومان ئه‌به‌م كه‌ موسی - صلی الله علیه وسلم - درۆزن بێت و ئاسمان هیچ خوایه‌كی لێ نه‌بێ [ وَكَذَلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ ] به‌م شێوازه‌ شه‌یتان كوفرو كرده‌وه‌ی خراپی بۆ فیرعه‌ون ڕازاندبوه‌وه‌ [ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ ] وه‌ ڕێگری لێ ئه‌كرد له‌ ڕێگای ڕاستی خوای گه‌وره‌ [ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبَابٍ (٣٧) ] وه‌ نه‌خشه‌و پیلان و فڕوفێڵی فیرعه‌ون هیچ شتێك نیه‌ ته‌نها له‌ زه‌ره‌رمه‌ندی و تیاچووندا نه‌بێت.