﴿ تَدْعُونَنِى لِأَكْفُرَ بِٱللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِۦ مَا لَيْسَ لِى بِهِۦ عِلْمٌۭ وَأَنَا۠ أَدْعُوكُمْ إِلَى ٱلْعَزِيزِ ٱلْغَفَّٰرِ ﴾

“- [for] you call upon me to deny [the one­ness of] God and to ascribe a share in His divinity to aught of which I cannot [possibly] have any knowl­edge the while I summon you to [a cognition of] the Almighty, the All-Forgiving!”

[ تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ] ئێوه‌ بانگی من ئه‌كه‌ن بۆ ئه‌وه‌ی كه‌ كوفر بكه‌م به‌ خوای گه‌وره‌و شه‌ریكی بۆ دابنێم به‌نه‌زانی و به‌بێ به‌ڵگه‌، چونكه‌ من هیچ زانیارییه‌كم نیه‌ كه‌ خوای گه‌وره‌ شه‌ریكی هه‌بێ [ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ (٤٢) ] له‌ كاتێكدا من بانگتان ئه‌كه‌م بۆ لای خوای گه‌وره‌ كه‌ خوایه‌كی زۆر به‌عیززه‌ت و لێخۆشبووه‌.