﴿ وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَٰبَ فَٱخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌۭ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِىَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِى شَكٍّۢ مِّنْهُ مُرِيبٍۢ ﴾

“Thus, too, have We vouchsafed revelation unto Moses aforetime, and thereupon disputes arose about it. And [then, as now,] had it not been for a decree that had already gone forth from thy Sustainer, all would indeed have been decided between them [from the outset]. As it is, behold, they [who will not believe in this divine writ] are in grave doubt, amounting to suspicion, about what it portends.”

[ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ] وه‌ به‌ دڵنیایی ئێمه‌ ته‌وراتمان بۆ موسا دابه‌زاند وه‌ پێمان به‌خشی، له‌ ته‌وراتیشدا ئیختیلاف و جیاوازی كه‌وته‌ نێوان خه‌ڵكه‌وه‌و موسایان به‌ درۆزانی و باوه‌ڕیان پێی نه‌هێنا [ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ] وه‌ ئه‌گه‌ر بڕیاری خوای گه‌وره‌ پێشتر نه‌درایه‌ كه‌ سزایان دوا بكه‌وێ ئه‌وه‌ خوای گه‌وره‌ سزایانی پێش ئه‌خست وه‌ بڕیاری به‌سه‌ریاندا ئه‌داو له‌ناوی ئه‌بردن، به‌ڵام كاتی ئه‌وان رۆژی قیامه‌ته‌ [ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (٤٥) ] وه‌ ئه‌وان گومانیان هه‌بووه‌ وه‌ له‌ گوماندا بوونه‌ سه‌باره‌ت به‌ كتابه‌كانی خوای گه‌وره‌.