﴿ ۞ شَرَعَ لَكُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِۦ نُوحًۭا وَٱلَّذِىٓ أَوْحَيْنَآ إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِۦٓ إِبْرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰٓ ۖ أَنْ أَقِيمُوا۟ ٱلدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا۟ فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى ٱلْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ ٱللَّهُ يَجْتَبِىٓ إِلَيْهِ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِىٓ إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ ﴾

“In matters of faith, He has ordained for you that which He had enjoined upon Noah - and into which We gave thee [O Muhammad] insight through revelation as well as that which We had enjoined upon Abraham, and Moses, and Jesus: Steadfastly uphold the [true] faith, and do not break up your unity therein. [And even though] that [unity of faith] to which thou callest them appears oppressive to those who are wont to ascribe to other beings or forces a share in His divinity, God draws unto Himself everyone who is willing, and guides unto Himself everyone who turns unto Him.”

[ شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ] خوای گه‌وره‌ ته‌شریع و یاسای بۆ ئێوه‌ داناوه‌ له‌م دینه‌دا، وه‌ وه‌سیه‌ت و ئامۆژگاری بۆ نوح پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - كردووه‌ به‌ یه‌كخواپه‌رستی وه‌ ئه‌وه‌ی كه‌ به‌وه‌حی بۆ تۆمان ناردووه‌، وه‌ ئه‌وه‌ی كه‌ ئامۆژگاری ئیبراهیم و موسی و عیسامان پێكردووه‌ كه‌ له‌ ته‌وحید دا هه‌موویان یه‌ك بوونه‌ {جێگیر كردنى دین و په‌رته‌وازه‌ نه‌بوون} [ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ] ئامۆژكاری بۆ هه‌ر هه‌موویان ئه‌وه‌ بووه‌ كه‌ دینی خوای گه‌وره‌ بڵاو بكه‌نه‌وه‌و جێگیرو دامه‌زراوی بكه‌ن، به‌ڵام ته‌فره‌قه‌و په‌رته‌وازه‌یی و پارچه‌ پارچه‌یی له‌ دیندا دروست مه‌كه‌ن [ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ] ئه‌و یه‌كخواپه‌رستیه‌ی كه‌ بانگی موشریكانی بۆ ده‌كه‌ی ئه‌وان زۆر له‌سه‌ریان قورسه‌و له‌لایان گه‌وره‌یه‌ [ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ ] خوای گه‌وره‌ خۆی ویستی له‌ هه‌ر كه‌سێك بێت هه‌ڵیئه‌بژێرێ [ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (١٣) ] وه‌ هیدایه‌تی هه‌موو كه‌سێكیش ئه‌دات كه‌ بۆ لای خوای گه‌وره‌ بگه‌ڕێته‌وه‌.