﴿ تَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا۟ وَهُوَ وَاقِعٌۢ بِهِمْ ۗ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فِى رَوْضَاتِ ٱلْجَنَّاتِ ۖ لَهُم مَّا يَشَآءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْفَضْلُ ٱلْكَبِيرُ ﴾

“[In that life to come,] thou wilt see the evil­doers full of fear at [the thought of] what they have earned: for [now] it is bound to fall back upon them. And in the flowering meadows of the gardens [of paradise thou wilt see] those who have attained to faith and done righteous deeds: all that they might desire shall they have with their Sustainer: [and] this, this is the great bounty –”

[ تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ] له‌ ڕۆژی قیامه‌تدا موشریكان ئه‌بینی كه‌ ئه‌ترسێن و ترسیان هه‌یه‌ له‌و كرده‌وه‌ خراپانه‌ی كه‌ كردوویانه‌و شه‌ریكیان بۆ خوای گه‌وره‌ داناوه‌، وه‌ سزای خوای گه‌وره‌ دائه‌به‌زێته‌ سه‌ریان و ده‌یانگرێته‌وه‌و گومانی تیادا نیه‌ [ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ] وه‌ ئه‌و كه‌سانه‌یشی كه‌ ئیمانیان هێناوه‌و كرده‌وه‌ی چاكیان كردووه‌ له‌ناو باخ و باخاتی سه‌وزی به‌هه‌شتدان، (كرده‌وه‌ی چاك ئه‌وه‌یه‌ بۆ خوا بێت و بۆ ریا نه‌بێت، وه‌ له‌سه‌ر سوننه‌ت بێت و بیدعه‌ نه‌بێت) [ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ] له‌لای په‌روه‌ردگار هه‌ر شتێكیان ویست لێ بێ بۆیان هه‌یه‌و پێیان ئه‌درێ [ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (٢٢) ] ئا ئه‌مه‌ به‌ڕاستی فه‌زڵ و چاكه‌ی هه‌ره‌ گه‌وره‌ی خوای گه‌وره‌یه‌ به‌رامبه‌ر به‌هه‌شتیان.