﴿ أُو۟لَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا۟ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّـَٔاتِهِمْ فِىٓ أَصْحَٰبِ ٱلْجَنَّةِ ۖ وَعْدَ ٱلصِّدْقِ ٱلَّذِى كَانُوا۟ يُوعَدُونَ ﴾

“It is [such as] these from whom We shall accept the best that they ever did, and whose bad deeds We shall overlook: [they will find themselves] among those who are destined for paradise, in fulfillment of the true promise which they were given [in this world].”

[ أُولَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا ] ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئاوا ته‌وبه‌ ئه‌كه‌ن و بۆ لای خوای گه‌وره‌ ئه‌گه‌ڕێنه‌وه‌ ئه‌مانه‌ باشترین كرده‌وه‌ چاكه‌كانیان له‌ دونیا لێوه‌رئه‌گرین و قبووڵی ئه‌كه‌ین [ وَنَتَجَاوَزُ عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ ] وه‌ له‌ كرده‌وه‌ خراپه‌كانیان ئه‌بوورین و لێیان خۆش ئه‌بین [ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ ] وه‌ ئه‌مانه‌ ئه‌كه‌ینه‌ ناو كۆی ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئه‌چنه‌ به‌هه‌شته‌وه‌ [ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (١٦) ] ئه‌مه‌ ئه‌و به‌ڵێنه‌ ڕاستگۆیه‌یه‌ كه‌ خوای گه‌وره‌ له‌سه‌ر زمانی پێغه‌مبه‌رانه‌وه‌ به‌ باوه‌ڕداران و چاكه‌كارانی ئه‌دات، (ئیمامی عه‌لی) سێ جار سوێند ده‌خوات به‌ خوای گه‌وره‌ كه‌ (ئیمامی عوسمان و هاوه‌ڵانی) له‌و كه‌سانه‌ن كه‌ ئه‌م ئایه‌ته‌ ده‌یانگرێته‌وه‌.