﴿ وَلَوْ نَشَآءُ لَأَرَيْنَٰكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَٰهُمْ ۚ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِى لَحْنِ ٱلْقَوْلِ ۚ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَٰلَكُمْ ﴾

“Now had We so willed, We could have shown them clearly to thee, so that thou wouldst know them for sure as by a visible mark: but [even so,] thou wilt most certainly recognize them by the tone of their voice. And God knows all that you do, [O men;]”

[ وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيمَاهُمْ ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - ئه‌گه‌ر ویستمان لێ بێت ئه‌و مونافیقانه‌ت پێ نیشان ئه‌ده‌ین وه‌ به‌ شێوه‌یاندا ئه‌یانناسیته‌وه‌ [ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ ] وه‌ هه‌موویانت پێ ناناسێنین به‌ڵام له‌ قسه‌ كردنیاندا ده‌رئه‌كه‌ون كه‌ ئه‌مانه‌ مونافیقن [ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ (٣٠) ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زانیاری به‌ كرده‌وه‌ی ئێوه‌ هه‌یه‌و هیچ شتێك له‌ خوای گه‌وره‌ ناشاردرێته‌وه‌.