﴿ رِّزْقًۭا لِّلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِۦ بَلْدَةًۭ مَّيْتًۭا ۚ كَذَٰلِكَ ٱلْخُرُوجُ ﴾

“as sustenance appor­tioned to men; and by [all] this We bring dead land to life: [and] even so will be [man’s] coming-forth from death.”

[ رِزْقًا لِلْعِبَادِ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ] ئه‌م ڕووه‌ك و دانه‌وێڵانه‌ ڕزق و ڕۆزییه‌ بۆ به‌نده‌كان، وه‌ به‌هۆی ئه‌و بارانه‌وه‌ چه‌نده‌ها شارو دێ و زه‌وی مردوومان ژیانده‌وه‌و زیندوومان كرده‌وه‌ [ كَذَلِكَ الْخُرُوجُ (١١) ] ئێوه‌ش به‌م شێوازه‌ له‌ دوای مردنتان له‌ناو گۆڕه‌كان ده‌رئه‌كرێن و زیندوو ئه‌كرێنه‌وه‌ [ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ ] له‌ پێش كافرانی قوڕه‌یشیشدا قه‌ومی نوح پێغه‌مبه‌ری خۆیان به‌درۆزانی.