﴿ لَوْ أَنزَلْنَا هَٰذَا ٱلْقُرْءَانَ عَلَىٰ جَبَلٍۢ لَّرَأَيْتَهُۥ خَٰشِعًۭا مُّتَصَدِّعًۭا مِّنْ خَشْيَةِ ٱللَّهِ ۚ وَتِلْكَ ٱلْأَمْثَٰلُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴾

“HAD WE bestowed this Qur’an from on high upon a mountain, thou wouldst indeed see it humbling itself, breaking asunder for awe of God. And [all] such parables We propound unto men, so that they might [learn to] think.”

[ لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ] ئه‌گه‌ر ئه‌م قورئانه‌ پیرۆزه‌مان دابه‌زاندایه‌ته‌ سه‌ر شاخه‌كان ئه‌وا ئه‌تانبینی ئه‌و شاخانه‌ وردو خاش ئه‌بوون و تێكئه‌شكان له‌ ترسی خوای گه‌وره‌، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی قورئانی پیرۆز ئایه‌تی زۆرى تیادایه‌ كه‌ باسی گه‌وره‌یی خوای گه‌وره‌و سزای خوای گه‌وره‌ ئه‌كات، به‌ڵام دیاره‌ ئێوه‌ دڵتان له‌و شاخانه‌ ڕه‌قتره‌ [ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (٢١) ] وه‌ ئێمه‌ ئه‌م نموونانه‌ بۆ خه‌ڵكی ئه‌هێنینه‌وه‌ به‌ڵكو خه‌ڵكی بیر بكه‌نه‌وه‌و په‌ندو ئامۆژگاری وه‌ربگرن.